جایگاه تاریخی حادثه‌ها و هنر اصحاب کربلا در فهم آن
1- باتوجه‌به این‌که در صحنهٔ کربلا انوار الهی در آینهٔ جمال انسان کامل یعنی حضرت سیدالشهدا، با تمام جلواتش ظهور کرده می‌توان با رویکرد به جامعیت آن حقیقت، بر تک‌تک آن جلوات نظر کرد و راه‌های رجوع به حق و حقیقت را در جلو خود گشوده یافت. از جملهٔ این راه و روش‌ها، راه و روش عملِ به هنگام است که سخنران تلاش نموده تا آنجا که ممکن بوده آن را در اصحاب امام حسین نشان دهد و راهی را برای حضورِ به‌موقع در آیندهٔ تاریخ ما بگشاید و بدین لحاظ ما پیشنهاد می‌کنیم مطالعهٔ این کتاب را منحصر به محرم و جریان کربلا ننمایید.
2- آنچه در این کتاب بر آن تأکید شده معنای جایگاه تاریخی حادثه‌ها است و این‌که چگونه حادثه‌های بزرگ، تاریخِ آینده را فتح می‌کنند، و این یکی از نکات حساسی است که ما امروز بدان نیاز داریم تا بدانیم چگونه به انقلاب اسلامی بنگریم و از جایگاه تاریخی آن غفلت نکنیم.
3- نویسنده روشن می‌کند هنر اصحاب بزرگوار امام حسین فهم جایگاه تاریخی نهضتی است که حضرت سیدالشهدا آن را پدید آوردند و چون اصحاب می‌دانستند چه‌کار بزرگی به دست آن‌ها در شرف انجام است تا آخرین ساعت‌های روز عاشورا با تمام امید شمشیر می‌زدند و شهادت را جزئی از این کار بزرگ می‌دانستند.
4- کتابی که در پیشرو دارید، راز بصیرت اصحاب بزرگوار امام حسین (ع) را روشن می‌کند و نگاه ما را به بیست‌سال خون‌دل‌خوردن و مأیوس نشدن آن اصحاب در زمان حاکمیت معاویه، می‌اندازد و این همان صبر و شکیبایی است که در هر نهضتی موردنیاز است.
5- از نکات مهمی که نویسنده به آن پرداخته است موضوع وقت‌شناسی است. به‌عنوان نمونه؛ وقت‌شناسی ابوثمامه‌ی صاعدی را در توجه به اوقات نماز به وقت‌شناسی تاریخی او ربط می‌دهد و نسبت این دو وقت‌شناسی را روشن می‌کند.
6- توجه به این نکته که نهضت حضرت اباعبدالله جهان اسلام را از روح امویان آزاد کرد نکته‌ای است که کتاب به‌خوبی به آن پرداخته و با طرح نظرات علما اهل‌سنت دررابطه‌با نهضت اباعبدالله، شواهدی را ارائه داده است تا معلوم شود اگر امام حسین در کربلا آن اقدام را نمی‌کردند امروز تمام جهان اسلام گرفتار تفکر وهابیون بود.
7- سخنران با نظر به موضوعِ عملِ به هنگام در کربلا به سیرهٔ امام خمینی «رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» پرداخته و نشان داده چگونه حضرت روح‌الله «رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» در جریان کاپیتولاسیون با عملِ به هنگامِ خود، اسلام را از حاکمیت نظام شاهنشاهی نجات داد.
8- وقتی جایگاه نهضت حضرت اباعبدالله و یاران بزرگوارشان درست فهمیده می‌شود که بفهمیم معاویه یعنی چه و لذا کتاب سعی نموده ابعاد مختلف شخصیت معاویه را ترسیم کند تا معلوم شود بهترین روش برای عبور از معاویه همان روشی بود که حضرت سیدالشهدا شکل دادند و از آن مهم‌تر این‌که اصحاب آن حضرت به‌خوبی متوجه عظمت و تأثیر آن روش بودند.
9- تا وقتی متوجه نباشیم در رویارویی بافرهنگ معاویه باید به‌نوعی خاص از پیروزی فکر کرد که آن پیروزی ماورا پیروزی نظامی است، نه نهضت کربلا را خواهیم شناخت و نه نهضتی که با 15 خرداد سال 42 ظهور کرد و این نکته‌ای است که در کتاب به آن پرداخته شده است.
10- باز تأکید می‌کنیم که شاید بتوان گفت آنچه این کتاب را منحصربه‌فرد کرده، توجه به معنای گشوده شدن تاریخ است و این‌که اگر بتوانیم جایگاه تاریخی حادثه‌های بزرگ را بفهمیم می‌توانیم در تاریخ آیندهٔ خود حاضر شویم.

لینک کوتاه مطلب : https://hamyar.ofoghandisha.com/?p=66543

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *