پرسش:
سلام، چرا حر اجازه ی برگشت به امام حسین ع نداد؟ حر چه نقشی در ماجرای قیام امام حسین ع داشت؟ چرا شهید شد؟ امام حسین ع به یاران حر آب داد؟
پاسخ:
علیکم السلام. امام حسین (علیهالسلام) و یارانش به سوی کوفه در حرکت بودند که ناگهان با حر بن یزید ریاحی و یک هزار نیروی سواره مواجه شدند که از قادسیه بدان جا گسیل شده بودند. هنگامی که امام و یارانش برای ادای نماز ظهر پیاده شدند، حر نیز به سپاهیانش دستور داد نماز را به امام حسین اقتدا کنند. امام (علیهالسلام) بعد از نماز برای سپاهیان خطبه خواند و فرمود: «من بدون دعوت به این جا نیامدم. شما نوشتید: ,,ما امام نداریم. به کوفه بیا، شاید خداى متعال به دست تو امّت را در شناخت حق متّحد گرداند.“ اکنون من آمده ام، اگر بر طبق وعده هاى خود استوار هستید، مىمانم و انجام وظیفه مىکنم و اگر از گفتار و نوشتار خود پشیمان شده و از آمدنم کراهت دارید، به وطن خود باز مىگردم.». حرّ عرض کرد: «من از آن نامه ها اطّلاعى ندارم.». امام حسین به یکی از اصحابش گفت: «خورجین نامه ها را بیاور و به حرّ نشان بده.». حرّ عرض کرد: «من از جمله نویسندگان این نامه ها نیستم. من از جانب عبیدالله مأموریّت دارم از شما جدا نشوم تا در کوفه تحویل عبیدالله دهم.». امام فرمود: «به خدا سوگند! من همراه تو به کوفه نخواهم آمد.». حرّ عرض کرد: «به خدا سوگند! من هم تو را رها نخواهم کرد و اجازه مراجعت نمىدهم، ولى مأمور به جنگ هم نیستم.». امام حسین (علیهالسلام) به اصحاب خود فرمود: «سوار شوید.»، ولی مسیر حرکت را به گونهای انتخاب کرد که نه به سوی کوفه باشد و نه به سوی مدینه. سپاهیان حرّ نیز به موازات آنان حرکت میکردند تا به سرزمین نینوا رسیدند. در این هنگام، از سوی عبیدالله نامهای به حرّ رسید که نوشته بود: «وقتى نامه من به تو رسید، حسین را در همان جا متوقف کن، در بیابانى که نه آب باشد نه گیاه.». حرّ، نامه را برای امام حسین خواند و گفت: «باید همین جا پیاده شوید.». هر چند حر بعنوان یکی از نیروهای ابن زیاد ماموریت داشت تا امام حسین(علیه السلام) را تحویل ابن زیاد بدهد ولی ظاهرا نسبت به آن حضرت دشمنی و بغض و کینه نداشت. ضمن اینکه با برخورد جوانمردانه آن حضرت که لشکریان حر و حتی اسبهای آنان را سیرآب کرده بود روز عاشورا وقتی دید جنگ قطعی است و قرار است کوفیان با پسر فاطمه(سلام الله علیها) جنگ کنند لحظاتی تفکر کرد و از گذشته خود پشیمان شده و به محضر امام حسین(علیه السلام) رسید و ضمن ابراز پشیمانی و توبه و طلب بخشش از آن حضرت برای دفاع از آن حضرت به جنگ با کوفیان رفت و در راه امام حسین(علیه السلام) به شهادت رسید.
