پرسش:
برای اصلاح مزاج چکار باید کرد؟ کدامیک از کتابهای طب اسلامی یا طب سنّتی بهترند؟
پاسخ:
اگر کتبی علمی باشند، دیگر «کدام بهترند»، معنایی ندارد و اگر علمی نباشند، یکی از دیگری بدتر است.
آیا خودتان میخواهید با خواندن چند کتاب، خودتان را معالجه نمایید؟! به فرض که در کتابی بخوانید، فلان داروی گیاهی یا غیر گیاهی، برای بهبود فلان بیماری خوب است؛ اما شما چه میدانید که چه مضرات دیگری برای شما دارد که شاید برای دیگران نداشته باشد!
آیا کسی میتواند به صرف خواندن چند کتاب، پزشک یا داروساز متخصص شود، یا بیماریها را بشناسد و داروهای گیاهی را بسازد و تجویز نماید؟! آیا نیازی به دانشگاه، تحصیل تخصصی، آزمایشگاه، شناخت عناصر، چگونگی و میزان ترکیب و خواص و آثار آنها و … وجود ندارد؟!
●- طبّ اسلامی یعنی چه؟! آیا در اسلام؛ مانند قوانین اقتصادی، فرهنگی، اخلاقی، جنگ، صلح، تجارت، ازدواج، عبادات و …، بخشی نیز به نام طبّ وجود دارد؟! آیا وجود چند حدیث در خواص گیاهان یا تجویز به چند نفر برای بهبود آنان توسط اهل بیت علیهم السلام، یعنی طبّ اسلامی؟! بسیارند افرادی که کبدشان از زیاد خوردن گرمی، ترکیده است یا به انواع بیماریهای دیگر مبتلا شدهاند! منتهی تجویزات طبّ سنتی و گیاهی و …، مانند پزشک یا بیمارستان، قابل شکایت و پیگیری نمیباشد و اساساً آمار دقیقی از تلفات آنها به دست نمیآید!
●- ایرانیان، مصریان، یونانیان، هندوها و چینیهای باستان نیز خواص بسیاری از گیاهان را میشناختند و در مداوا استفاده مینمودند؟!
●- هیچ کسی با علم و خواص گیاهان دارویی، مخالفت و دشمنی ندارد و انکار نمینماید، چرا که گیاهان را نیز خداوند متعال خلق نموده است و برای هر کدام خواصی قرار داده است و هر چه در زمین هست را برای انسان خلق نموده است: «هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا – اوست آن که هر چه در زمین هست را برای شما آفریده است» (البقره، 29)؛ بلکه باید جوّسازی و عوامفریبی مخالفت نمود.
گیاهان داوریی، هر کدام خواصی دارند و سایر داروها را نیز از آسمان نیاوردهاند، بلکه از ترکیبات عناصر زمینی ساختهاند، اما این جریان و جوّ طب اسلامی، طب سنّتی و …، همه برای فرقهسازی از یک سو و فروش سرسامآور محصولات از سویی دیگر میباشد. ای جریان، اختصاصی به ایران ندارد، بلکه چهل سال قبل از ایران، در اروپا شکل گرفت و توسط شرکتهای بیمه نیز تقویت و تشدید گردید تا هزینۀ مصرف دارو کاهش یابد، چرا که داروهای گیاهی، تحت پوشش بیمه نمیباشند! البته آنجا به نام «طبیعتگرایی» وارد شدند و اینجا به نام طب اسلامی، طب سنّتی، طب بوعلی و … .
اگر در بخش جستجو در سایت، کلمه «طب اسلامی» را درج و کلیک نمایید، مطالب مندرج در اختیارتان قرار میگیرد (پیوند مندرجات).
●- اما اگر مشکلی ایجاد شده، برای مداوا، ابتدا باید بدانید و بشناسید که مزاح شما چگونه است؟ به این که مزاج شما گرم است یا سرد است، نمیشود بسنده نمود! اخیراً جوّی [به ویژه در میان بانوان) راه افتاده که هر کسی دیگری را میبیند، به او میگوید: «ای وای! مزاجب سرد است – مغزت سرد است – کبد تو سرد شده است … و باید به هیچ وجهی سردی و به ویژه لبنیان نخوری و مرتب گرمی بخوری!» و حتی میگویند: «مبادا به پزشک و بیمارستان مراجعه کنی، چرا که بیمارستان سرد است!» در حالی که از قدیم گفتهاند و در علم پزشکی نیز به اثبات رسیده است که گرمی زیاد نیز مانند سردی بیش از حد، مضر است – کبد گرم، ممکن است چربی کبد (سیروز کبدی) بیاورد و حتی سبب مرگ شود – گرمی زیاد، فشار خون میآورد و …! لذا گرمیها و سردیها، هر دو نیاز بدن میباشند، منتهی باید تعادل حفظ شود.
در قدیم نیز برای رفع برخی از بیماریها، نعناع داغ و نبات میدادند، یا در ماست و خیار، گردو و کشمش میزدند، یا برای رفع گرمازدگی، شربت آبلیمو میدادند، در مجالس ختم، حلوا میدهند، چون زعفران خندهآور است و به هنگام ترس و وحشت، کمی نمک میدادند و …؛ آیا این یعنی: طبّ اسلامی، طب سنّتی، طب بوعلی و …؟!
●- دقت شود که هیچ کدام از این دو مزاح سرد و گرم، بیماری نیستند که کسی بخواهد مداوا کند؛ بلکه اگر هر کدام عوارضی داشتند، به غیر از رعایتهای عمومی که همگان بلد بوده و هستند، باید به تشخیص پزشک متخصص و به میزان داروی تجویزی متعادل شوند.
مزاج برخی، بسیار گرم است و مزاج برخی بسیار سرد است؛ لذا گروه اول، مواد سرد کننده را بیشتر استفاده میکنند و گروه دوم، گرمیها را بیشتر استفاده میکنند و نباید خود را از هیچ کدام محروم نمود؛ که آن نیز عوارض خودش را دارد.
