آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی (آنروا) در تازهترین بیانیه خود، نسبت به وخامت اوضاع انسانی در نوار غزه هشدار داد. این آژانس تأکید کرد که بارانهای شدید و سرد زمستانی، شرایط زندگی میلیونها آواره را به مرز فاجعه رسانده و خواستار ورود فوری چادر، سرپناه و لوازم ضروری برای مقابله با سرما شد. آنروا اعلام کرد که این اقلام حیاتی هماکنون در انبارهای این سازمان موجود است، اما موانع ورود به غزه مانع از توزیع سریع آنها میشود.
به گزارش حوزه بینالملل خبرگزاری تقریب، بارانهای سیلآسا که از روزهای اخیر نوار غزه را فرا گرفته، چادرهای موقت خانوادههای آواره را زیر آب برده و زندگی را برای ساکنان این منطقه غیرقابل تحمل کرده است. آنروا در پستی در رسانههای اجتماعی نوشت: «بارانهای زمستانی در غزه شرایط را وخیمتر میکند. خانوادهها در هر جایی که میتوانند، از جمله در چادرهای موقت، پناه میگیرند.» این بیانیه تصویری تلخ از واقعیتهای میدانی ترسیم میکند؛ جایی که بیش از ۱.۵ میلیون نفر بیخانمان در شرایطی اسفبار به سر میبرند و حتی پناهگاههای موقتیشان در برابر طبیعت خشن زمستان تاب مقاومت ندارند.
غزه، این باریکه محاصرهشده زمین، از ماهها پیش صحنه بحران انسانی عمیقی بوده است. جنگ، ویرانی و محدودیتهای شدید ورود کمکها، زیرساختهای اساسی را نابود کرده و مردم را به چادرهای پلاستیکی و موقت وابسته ساخته است. حالا با ورود فصل سرما، بارانهای پیدرپی نه تنها چادرها را خیس و غیرقابل استفاده میکند، بلکه خطر بیماریهای تنفسی، سرماخوردگی و حتی مرگ ناشی از hypothermia را افزایش میدهد. کودکان، سالمندان و زنان باردار بیشترین قربانیان این وضعیت هستند. آنروا گزارش داده که دهها چادر در منطقه المواصی خانیونس، یکی از نقاط پرجمعیت آوارگان، کاملاً دچار آبگرفتگی شده و خانوادهها مجبورند در گلولای و سرما شب را به صبح برسانند.
این آژانس سازمان ملل متحد بار دیگر بر ضرورت تسهیل ورود کمکهای بشردوستانه تأکید کرده است. آنروا اعلام کرد که هزاران چادر، پتو، تشک و مواد عایقبندی در انبارهایش آماده است، اما عبور از گذرگاهها با تأخیرهای طولانی و موانع امنیتی روبرو میشود. فیلیپ لازارینی، کمیسر کل آنروا، پیشتر هشدار داده بود که غزه در آستانه زمستانی مرگبار قرار دارد و بدون اقدام فوری، هزاران نفر جان خود را از دست خواهند داد. او ورود کمکها را «مسئله حیات یا مرگ» توصیف کرد و از جامعه بینالمللی خواست تا فشارهای لازم را برای باز کردن مسیرها اعمال کنند.
وضعیت در المواصی خانیونس نمادی از کل بحران است. این منطقه که ابتدا به عنوان «منطقه امن» معرفی شده بود، حالا مملو از چادرهای پاره و خانوادههای سرگردان است. بارانهای اخیر باعث شده آب تا زانو در برخی نقاط جمع شود و کودکان با لباسهای خیس در سرما بلرزند. گزارشهای میدانی نشان میدهد که بسیاری از آوارگان مجبورند آب باران را برای آشامیدن جمعآوری کنند، در حالی که سیستم فاضلاب نابود شده و خطر شیوع بیماریهایی مانند وبا افزایش یافته است. رنج ۱.۵ میلیون بیخانمان – که بیش از نیمی از جمعیت غزه را تشکیل میدهند – با این بارشها دوچندان شده و امید به زندگی عادی را از آنها سلب کرده است.
آنروا نه تنها خواستار چادر و سرپناه شده، بلکه بر لزوم تأمین سوخت برای گرم کردن فضاها، لباسهای زمستانی و مواد غذایی تأکید دارد. این آژانس یادآوری میکند که غزه پیش از این بحران، با کمبود شدید منابع روبرو بود و حالا زمستان این کمبودها را به فاجعه تبدیل کرده است. در بیانیه آنروا آمده: «ما لوازم سرپناه مورد نیاز فوری را در اختیار داریم و تنها نیاز به تسهیل ورود آنها داریم.» این درخواست در حالی مطرح میشود که سازمانهای بینالمللی دیگر مانند یونیسف و صلیب سرخ نیز هشدارهای مشابهی صادر کردهاند.
بحران غزه ریشه در درگیریهای طولانیمدت دارد. از زمان تشدید تنشها در اکتبر ۲۰۲۳، بیش از ۹۰ درصد جمعیت غزه آواره شدهاند. زیرساختهای آب، برق و بهداشت نابود شده و ورود کمکها به شدت محدود است. آنروا به عنوان اصلیترین ارائهدهنده خدمات به فلسطینیها، نقش کلیدی در توزیع کمکها دارد، اما بودجه محدود و موانع سیاسی کار را دشوار کرده است. جامعه جهانی بارها قول کمک داده، اما اجرای آن کند بوده است.
در این میان، صدای آوارگان شنیده میشود. مادرانی که کودکانشان را در چادرهای خیس در آغوش میگیرند، پدرانی که برای یافتن خشکی زمینی جستجو میکنند، و کودکانی که بازیهایشان به فرار از گل تبدیل شده است. یکی از ساکنان المواصی به خبرنگاران گفته: «باران آمد و همه چیز را برد. چادرمان مثل قایق شد، اما جایی برای رفتن نداریم.» این داستانها تکراری اما دردناک هستند و نشاندهنده عمق فاجعه انسانی.
آنروا از همه طرفها میخواهد تا آتشبس پایدار برقرار کنند تا کمکها بدون مانع وارد شود. این آژانس تأکید دارد که زمستان فرصتی برای تأمل نیست؛ اقدامی فوری لازم است. اگر چادرها و سرپناهها به موقع نرسند، غزه شاهد موج جدیدی از مرگومیر خواهد بود.
در پایان، بحران غزه فراتر از آمار است؛ این داستان میلیونها انسانی است که در سرما و باران برای بقا میجنگند. آنروا بار دیگر فریاد کمک سر داده و جامعه بینالمللی باید پاسخگو باشد. ورود فوری چادر و سرپناه نه تنها یک ضرورت بشردوستانه، بلکه یک الزام اخلاقی است. غزه نمیتواند منتظر بماند؛ زمستان آمده و رحم ندارد.
